چکیده
غافلگیری رژیم صهیونیستی در عملیات «طوفانالاقصی»، منجر به این شد که رژیم صهیونیستی برای به دست آوردن حیثیت ازدسترفته خود، عملیات زمینی را تا رسیدن به دو هدف برای خود تعریف کند: آزادی اسیران در بند مقاومت و از بین بردن جنبش حماس؛ اما این عملیات زمینی که از هفته سوم جنگ آغاز شد با موانع و چالشهایی روبهرو بود. چالشهای داخلی رژیم صهیونیستی، چالشهای نوار غزه، چالشهای منطقهای و چالشهای بینالمللی، چهار دسته موانع را در مقابل عملیات زمینی رژیم صهیونیستی قرار دادند. چالشهای داخلی رژیم، شامل دو دسته موانع برای عملیات زمینی است: موانع لجستیک و مخالفت محافل سیاسی. چالشهای نوار غزه شامل جنگ تونلها، شگفتانههای مقاومت و اسیران در بند مقاومت است. چالشهای منطقهای را «راهبرد اتحاد جبهههای مقاومت» و «موضع منفی کشورهای منطقه» تشکیل میدهند. چالشهای بینالمللی رژیم در عملیات زمینی نیز متشکل از چهار دسته مانع است که عبارتند از: انتقادهای نهادهای بینالمللی به عملکرد رژیم صهیونیستی، انتقاد کشورهای مختلف به عملیات زمینی رژیم صهیونیستی، مخالفتهای شدید مردمی و افکار عمومی علیه رژیم صهیونیستی و از دست دادن حمایت حامیان کلیدی. این مجموعه عوامل، حرکت زمینی رژیم صهیونیستی در عملیات زمینی را کند کرده است و میتوانند در ادامه مانع حرکت آن شوند. ضمن آن که همین عوامل و موانع میتوانند در دوران پس از جنگ، برای رژیم صهیونیستی مشکلات عدیدهای را بهوجود آورند و در عرصه بینالمللی و منطقه، موجب افزایش انزوای این رژیم شوند.
واژگان کلیدی
طوفانالاقصی، غزه، رژیم صهیونیستی، عملیات زمینی
عنوان مقاله [English]
Iran-Oman size of relations
نویسنده [English]
Mohammadreza Abdollahpoor
چکیده [English]
Abstract
Oman is a country that, by understanding the current conditions of the world and the region, has always tried to promote its dignity in the region and in the world by relying on its soft power resources and by increasing the number of mediation cases in various regional affairs in the international system. Oman has been a good and supporter neighbor for the Islamic Republic of Iran. Although it is said that the Omani interest in Iran is related to Iran’s support before Islam in repression of Dhofar’s guerrillas. But historical evidence shows that the Omani interest in Iran and Iranian people is beyond historical events, and the advent of Dhofar is one of the reasons and factors behind the Omani interest in Iran. The relations of Iran and Oman has strong points that first must be recognized and then tried to be emphasized. To archive this we must define, pass and execute strategies in order to expand and deepen them. This should be done throw a long term strategic vision. While studying Iran and Oman case, this article by descriptive-analytical method, tries to provide a prospect on the Iran-Oman relations.
واژگان کلیدی[English]
Keywords
Iran, Oman, Relations, Mediation, Strategic Relation
عنوان مقاله [العربية]
إيران – سلطنة عمان؛ حجم العلاقات
چکیده [العربية]
الملخص
حافظت سلطنة عُمان على موقعها الإستراتيجي بين دول المنطقة والعالم وذلك اعتمادا على القوة الناعمة وسياستها الحيادية، ومن خلال فهم الظروف الإقليمية في ملفات المنطقة ولعبت دور الوساطة في الأزمات التي عصفت بدول المنطقة والعالم حيث تميزت سلطنة عمان بسمعة طيبة في النظام الدولي. تعتبر سلطنة عمان البلد الشقيق لجمهورية إيران الإسلامية باعتبارها دولة جارة دعمت إيران على مدى عقود. ورغم الادعاء السائد والقائل بأن علاقة العمانيين بإيران مرتبطة بدعم إيران قبل في قمع متمردي ظفار؛ فقد أثبتت الأدلة التاريخية أن إهتمام العُمانيين بإيران والإيرانيين يتجاوز الأحداث التاريخية وأن موضوع “حركة ظفار” هو أحد الأسباب والعوامل وراء الاهتمام العُماني بإيران. إن العلاقات بين إيران وعُمان مبنية على ركائز قوية يجب اولا تحديدها ومن ثم السعى لتطوير العلاقات الثنائية وتعزيزها من خلال رؤى استراتيجية وتحديد مقاربة مشتركة لتطبيق ذلك. ويسلط هذا البحث الضوء على موضوع علاقة إيران وسلطنة عمان ويسعى الى عرض خطة مستقبلية لتطوير العلاقات الثنائية بين البلدين.
الكلمات المفتاحية
جمهورية إيران الإسلامية، سلطنة عمان، العلاقات، الوساطة، العلاقات الإستراتيجية
- منابع فارسی
- سرهنگ پرویز ضیغمی (۱۳۹۶) مصاحبه، دانشجوی دوره دافوس ارتش جمهوری اسلامی ایران در عمان
– سرهنگ مسعود دهقان (۱۳۹۶) مصاحبه، دانشجوی دوره دافوس ارتش جمهوری اسلامی ایران در عمان،
- سرهنگ سعید افشاری(۱۳۹۶) مصاحبه، دانشجوی دوره دافوس ارتش جمهوری اسلامی ایران در عمان
- دکتر علی اکبر ضیایی(۱۳۹۶)مصاحبه، کارشناس عالی فرق اسلامی و فعال فرهنگی مرتبط با عمان
- واعظی، محمود(۱۳۸۴)، مبانی نظری میانجیگری در مناقشات بینالمللی، تهران، مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام. .
- نیکخواه، مسلم(۱۳۹۵) ظرفیت شناسی عمان در محور مقاومت، پژوهش راهبردی اندیشه سازان نور
- مقتدر، هوشنگ(۱۳۸۴) حقوق بینالملل عمومی، چاپ دهم، تهران: انتشارات وزارت خارجه،
- محمود واعظی(۱۳۸۶) میانجیگری در نظریه و عمل، تهران: مرکز تحقیقات استراتژیک
- رنجکش، محمد جواد و دیگران (۱۳۹۲) «برندسازی در دیپلماسی نیچهای قطر»، فصلنامه مطالعات سیاسی، ش ۱۹، بهار ۱۳۹۲
- درویشوند، حسن (۱۳۹۵)، بررسی اختلافات عمان و عربستان، تهران، مؤسسه مطالعات اندیشهسازان نور، صورتجلسه ش ۳
- مشکور، محمد جواد (۱۳۷۵)، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم
- یگانه، عباس (۱۳۹۱)، عمان (کتاب سبز)، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی
- علی یحیی، معمر (۱۳۷۰)، «اباضیه یکی از مذاهب میانه رو اسلامی»، ترجمه حمیدرضا شیخی، ش ۳۳
- جابری انصاری، رحیم (۱۳۹۵)، بررسی ظرفیت و نقش عمان در تحولات یمن، عراق و سوریه، تهران: مؤسسه مطالعات اندیشهسازان نور
- مهدویجو، محمود (۱۳۹۴)، «اختلافات مذهبی عمان و عربستان»، مقاله پشتیبان، مؤسسه مطالعات اندیشهسازان نور، ش۴، بهار
- مشهدی، مرتضی (۱۳۹۴)، عملکرد عمان در بحرانهای امنیتی، مقاله پشتیبان، موسسه مطالعات اندیشهسازان نور، شماره ۳
خلیلی احمد بن حمد(۱۴۱۲ ق) وسقط القناع، عمان: مکتبة الضامری
منابع انگلیسی
Albrto L(2012) Niche Diplomacy: A Key for Smaller States to Become Visible? The Example of Norway and Peacemaking Diplomacy, 2012, Retrieve from:
http://publicandculturaldiplomacy1.wordpress.com/2012/03/22/nichediplomacy-a-key-for-smaller-states-to-become-visible.
Peterson, J.E(2006) “Qatar and the World: Branding for a Micro-State”, Middle East Journal, Vol. 60, No. 4, Autumn 2006
Louis Kenkin, and 0thers(1987) International law, Case and Materials, Second Edition, West Publication co. Minnesota, 1987
Davis, H. E and Dugan, M.A(1982) Training the Mediator, Peace and Change, 1982