رفتارشناسی جمهوری اسلامی ایران در قبال فلسطین
فصلنامه مطالعات راهبردي جهان اسلام، سال بیست و چهارم، شماره ۱، پياپي ۹۳، بهار ۱۴۰۲؛ صفحات ۵۷ ـ ۲۹
چکیده
جمهوری اسلامی ایران از بدو تأسیس با اتکا بر اصول انسانی «حمایت از مظلوم» و «مبارزه با ظالم» و قاعده اسلامی «نفی سبیل» در مسئله فلسطین ورود پررنگی کرد و در تاریخ ۴۵ ساله خود، همواره سعی در حمایت از آرمانهای فلسطین در هر شرایطی داشته است. موضع ایران در طول این سالها ثابت بوده، اما حوادث مختلفی مانند وقوع جنگ ایران و عراق، عادیسازی روابط اسرائیل و اعراب، پیمان صلح اسرائیل و ساف و بحران سوریه رابطه ایران را با گروههای مختلف فلسطینی دچار فرازونشیب کرده است. جریانهایی مانند ساف و حماس با رویکردهای ملیگرایی و اسلام سنی اصطکاکهایی را با سیاستهای ایران ایجاد کردهاند. این امر زمینه واکنشهایی را در داخل فراهم کرده است. در یک روند تاریخی میتوان ادعا کرد جمهوری اسلامی ضمن ثبات در راهبرد، در حوزه تاکتیک این دورهها را تاکنون با فلسطینیها طی کرده است: دوره تکوین (۱۳۵۷تا۱۳۵۹)، دوره نوسان (۱۳۵۹تا۱۳۶۶)، دوره ترمیم و بازسازی (۱۳۶۶تا۱۳۸۹)، دوره بدبینی (۱۳۸۹تا۱۳۹۸) و در نهایت، دوره تحول از ۱۳۹۸ تاکنون. این تقسیمبندی ناظر بر جریانهای مختلف فلسطینی است که هر یک با اتکا به مرام سیاسی خود بهدنبال تحقق آرمان فلسطین هستند. در خصوص ملت فلسطین، روابط ایران همواره بر محور همبستگی استوار بوده است. در این پژوهش، بر اساس چارچوب نظری ترکیبی سازهانگاری و واقعگرایی تدافعی، چرایی این رفتار را واکاوی و بر مبنای روش سنجش و ارزیابی مسکویه، درسهای این اقدامات را برای تصمیمسازان کنونی تحلیل میکنیم.
واژگان کلیدی
ایران، فلسطین، صهیونیسم، رفتارشناسی، واقعگرایی تدافعی
عنوان مقاله [English]
The Situation of NATO in Terms
of Internal Organization after the Ukraine War
نویسنده [English]
Ehsan Jafari Far
چکیده [English]
Abstract
Russia’s aggressive action against Ukraine was carried out with the aim of restraining this country from joining NATO; However, this action of Russia was raised along with criticisms of NATO for not preventing the occurrence of this war, to the extent that this war is considered a turning point in NATO’s organizational changes. Therefore, the main question of this research is, what changes will Russia’s attack on Ukraine bring about in NATO’s internal organization?
The findings show that there are differences of opinion about strengthening or weakening NATO after the Ukraine war, so that on the one hand, the argument in favor of strengthening NATO is that NATO, due to the decision of countries to increase European defense spending, the declaration of the desire of countries such as Sweden and Finland to join NATO, the further strengthening of American cooperation with NATO and the expectation of strengthening British relations with NATO will be strengthened;
While the opposite point of view believes that the weak effectiveness of NATO’s deterrence, the Europeans’ dissatisfaction with American unilateralism, the existence of NATO’s economic infrastructure problems, and the difference between European members in the concept of European strategic independence will lead to the weakening of this military alliance from decision to action. However, in a general assessment, it is expected that with the prolongation of the Russian war against Ukraine and the impact of Europe’s need for Russian energy, along with Europe’s inability to restrain Russia, the second view will prevail.
واژگان کلیدی[English]
Keywords
Europe, Ukraine crisis, NATO, Russia, security
عنوان مقاله [العربية]
وضع الناتو من حیث التنظیم الداخلی بعد حرب أوكرانیا
چکیده [العربية]
المخلص
تم تنفیذ العمل الروسی العدوانی ضد أوكرانیا بهدف منع هذا البلد من الانضمام إلى الناتو، ومع ذلك فقد أثار هذا الإجراء الروسی انتقادات لحلف الناتو لعدم منع وقوع هذه الحرب، لدرجة أن هذه الحرب تعتبر نقطة تحول فی التغییرات التنظیمیة لحلف الناتو، لذلك فإن السؤال الرئیسی لهذا البحث هو ما هی التغییرات التی سیحدثها هجوم روسیا على أوكرانیا فی التنظیم الداخلی لحلف الناتو؟ تظهر النتائج أن هناك خلافات فی الرأی حول تعزیز أو إضعاف الناتو بعد حرب أوكرانیا، لذلك ومن ناحیة فإن الحجة لصالح تعزیز حلف الناتو هی أن الناتو سیتم تعزیزه بسبب قرار الدول زیادة الإنفاق الدفاعی، وإعلان رغبة دول مثل السوید وفنلندا فی الانضمام إلى الناتو، وتعزیز التعاون الأمریكی مع الناتو، وتوقع تقویة العلاقات البریطانیة مع الحلف، بینما تعتقد وجهة النظر المعاكسة أن ضعف فعالیة ردع الناتو واستیاء الأوروبیین من الأحادیة الأمریكیة ووجود مشاكل البنیة التحتیة الاقتصادیة لحلف الناتو والاختلاف بین الأعضاء الأوروبیین فی مفهوم الاستقلال الاستراتیجی الأوروبی، سیؤدی إلى إضعاف هذا التحالف العسكری من القرار إلى العمل، وفی تقییم عام، من المتوقع أنه مع إطالة أمد الحرب الروسیة ضد أوكرانیا وتأثیر حاجة أوروبا إلى الطاقة الروسیة، إلى جانب عدم قدرة أوروبا على كبح جماح روسیا، سیسود الرأی الثانی.
الكلمات المفتاحية
أوروبا، وأزمة أوكرانیا، والناتو، وروسیا، والأمن