چشم‌انداز ده ساله امنیت داخلی ترکیه

فصلنامه مطالعات راهبردي جهان اسلام، سال بیست و دوم، شماره ۴، پياپي ۸۸، زمستان ۱۴۰۰؛ صفحات ۳۷-۵۸

نوع مقاله : پژوهشی

نویسنده :

* شعیب بهمن

*دکتری علوم سیاسی و پژوهشگر حوزه اوراسیا

چکیده

ترکیه از زمان روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه، دو دوره نسبتاً متفاوت را پشت سر گذاشته است: در دوره اول، به دلیل سیاست‌های صحیحی که حزب عدالت و توسعه اتخاذ کرد، ترکیه دوره‌ای از ثبات و امنیت را تجربه کرد؛ اما در دوره دوم که تقریباً از سال ۲۰۱۰ با شدت گرفتن تحولات خاورمیانه آغاز شد، ترکیه نیز به دلیل اتخاذ سیاست‌های نادرست و بعضاً اشتباه، در دام ناامنی و بی‌ثباتی گرفتار شد. در حالی که حزب عدالت و توسعه در سال‌های اخیر موفق شده است بر برخی از بحران‌های امنیتی فائق آید و تا حد زیادی آنها را کنترل و مدیریت کند. البته برخی از این بحران‌ها همچنان باقی مانده‌اند و راه‌حلی برای آنها پیدا نشده است. از این ‌رو با توجه به تأثیری که امنیت و ثبات ترکیه بر امنیت جمهوری اسلامی ایران می‌گذارد و همچنین جایگاه ترکیه در سیاست خارجی ایران، بررسی چشم‌انداز امنیت داخلی این کشور طی ۱۰ سال آینده، حایز اهمیت است.
بر این اساس نوشتار پیش رو درصدد پاسخ‌گویی به این سؤال اساسی است که ترکیه در ۱۰ سال آینده از لحاظ امنیتی چه شرایطی خواهد داشت و چه سناریوهایی ممکن است در این کشور به ‌وجود آید؟

واژگان کلیدی

چشم‌انداز، ترکیه، امنیت، حزب عدالت و توسعه

عنوان مقاله [English]

Turkey’s ten-year perspective for internal security

نویسنده  [English]

Shuaib Bahman

چکیده [English]

Abstract

Turkey has gone through two relatively different periods since the AKP came to power: In the first period, Turkey experienced a period of stability and security because of the right policies adopted by the AKP; But in the second period, which began around 2010 with the intensification of developments in the Middle East, Turkey also fell into the trap of insecurity and instability due to its wrong and sometimes mistake policies. While the AKP has managed to overcome some security crises in recent years and to control and manage them to a large extent. Of course, some of these crises remain and no solution has been found for them. Therefore, considering the impact that Turkey’s security and stability will have on the security of the Islamic Republic of Iran, as well as Turkey’s position in Iran’s foreign policy, it is important to examine the country’s internal security perspective over the next 10 years.
Accordingly, the present article seeks to answer the fundamental question of what will be the security situation in Turkey in the next 10 years and what scenarios may arise in this country?

واژگان کلیدی[English]

Keywords

perspective, Turkey, Security, AKP

عنوان مقاله [العربية]

آفاق تركيا للأمن الداخلي على مدى عشر سنوات

چکیده [العربية]

المخلص

مرت تركيا بفترتين مختلفتين نسبيًا منذ وصول حزب العدالة والتنمية إلى السلطة: في الفترة الأولى‌، شهدت تركيا فترة من الاستقرار والأمن بسبب السياسات الصحيحة التي اعتمدها حزب العدالة والتنمية. لكن في الفترة الثانية‌، التي بدأت حوالي عام ۲۰۱۰ مع اشتداد التطورات في الشرق الأوسط‌، وقعت تركيا أيضًا في فخ انعدام الأمن وعدم الاستقرار بسبب سياساتها الخاطئة. بينما نجح حزب العدالة والتنمية في التغلب على بعض الأزمات الأمنية في السنوات الأخيرة والسيطرة عليها وإدارتها إلى حد كبير‌، إلا أن بعض هذه الأزمات لا تزال قائمة ولم يتم العثور على حل. لذلك‌، نظرًا لتأثير أمن تركيا واستقرارها على أمن جمهورية إيران الإسلامية‌، فضلاً عن موقف تركيا في السياسة الخارجية الإيرانية‌، من المهم دراسة آفاق الأمن الداخلي للبلاد على مدى السنوات العشر المقبلة.
وبناءً على ذلك‌، تسعى المقالة الحالية إلى الإجابة عن السؤال الأساسي‌، ماذا سيكون الوضع الأمني في تركيا في السنوات العشر القادمة وما هي السيناريوهات التي قد تظهر في هذا البلد؟

الكلمات المفتاحية

آفاق‌، تركيا‌، الأمن‌، حزب العدالة والتنمية

 احمدی. حمید، (۱۳۸۸)، نظامیان ناکام و دولت اسلام‌گرای ترکیه، پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه، ۱۷ اسفند ماه.
 بوزان، باری،(۱۳۷۸)، مردم، دولت‌ها و هراس) پژوهشکده مطالعات راهبردی.
 جاوید، منتظران و حسین تاج آبادی(۱۳۹۵)، «بررسی اهداف و اصول امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران از منظر امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری (مدظله العالی)، دو فصلنامه علمی – پژوهشی مطالعات قدرت نرم، شماره چهاردهم.
 چامور اوغلو. رها، (۱۳۸۵)، احیای علوی‌گری در ترکیه، ترجمه: ابوالحسن خلج منفرد،
ماهنامه چشم‌انداز ارتباطات فرهنگی، شماره ۲۸، دی و اسفند.
 خالوزاده. سعید،( ۱۳۹۴)، نگاهی به روابط دوجانبه ترکیه با اتحادیه اروپا در شرایط جدید منطقه‌ای، مؤسسه مطالعات و تحقیقات بین‌المللی تهران، ۲۳ آبان.
 علیزاده. علی(۱۳۹۲)، مسئله کردها و پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا، مرکز بین المللی مطالعات صلح.
 عباس بشیری(۱۳۸۸)، «بررسی امنیت از تئوری تا عمل، مولفه های امنیت ملی»، روزنامه جام جم، قابل بازیابی در:http://www1.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100904470376
 عامری، هوشنگ،(۱۳۷۰)، اصول روابط بین‌الملل، موسسه انتشارات آگاه تهران.
 کاکایی، سیامک، (۱۳۹۱)، بررسی ابعاد مانورهای جدید دولت ترکیه؛ نظامیان با سیاست خداحافظی کنند، دیپلماسی ایرانی، ۴ مهر.
 یلدیز. گونی، (۱۳۹۲)، قدرت فتح‌الله گولن در ترکیه، بی بی سی، ۰۸ بهمن.
 نوری، مسعود،(۱۳۹۶)، روند اسلام‌گرایی در ترکیه و آینده اسلام سیاسی، فصلنامه علمی پژوهشی رهیافت، سال یازدم، شماره چهلم.
 نوع پرست، زهرا، ۱۳۸۶، «ترکیه و اتحادیه اروپا: دو دستگی آرا»، اطلاعات سیاسی‌ـ اقتصادی، شماره ۲۰۹- ۲۱۰٫
 نظری، سلیمی(۱۳۹۵)، حکمرانی حزب عدالت و توسعه و آینده شکاف‌های اجتماعی در ترکیه، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال نوزدهم، شماره سوم.
انگلیسی
 Serkan KÜNÜ Yrd.Doç.Dr. Iğdır University (2016), Turkey and Iran: an Analysis Based on Mutual Trade and Defense Spending, Faculty of Economics and Administrative Sciences.
 Ma’oz, Moshe (2012), “The Arab Spring and the New Geo-Strategic Environment in the Middle East”, Insight Turkey, Vol. 14. No. 4, pp. 13-14.