پیرو تحولات اخیر لبنان، خبرنگارهای برخی رسانه‌های ضد مقاومت اسلامی، با حضور در میدان‌ها و خیابان‌هایی که شورش‌ها در آنها جریان دارد، با پوشیدن جلیقه و کلاه‌خود و بیان عباراتی، القا می‌کنند که مشکلات پدیدآمده در لبنان ناشی از ساختار فاسد دولتی است که وابسته به حزب‌الله است. همه مشکلات را منتسب به حزب‌الله می‌کنند. آیا این ترفند و فریب رسانه‌ای موفق خواهد شد؟

امروز منطقه غرب آسیا کانون تحولات سیاسی و ژئوپلیتیکی است که بر محیط امنیتی کشورها، بر امنیت منطقه، بر اقتصاد بین‌الملل و بر شکل‌گیری نظام آینده بین‌الملل و جهانی تأثیر می‌گذارد. امروز نظام بین‌الملل دچار تغییری اساسی شده و فروپاشیده است بدون اینکه نظام جدید حاکم شود. بدون شک با توجه به جایگاه و اهمیتی که غرب آسیا دارد، این تحولات می‌تواند در شکل‌دهی به نظام جدید بین‌الملل تأثیری عمیق و همه‌جانبه داشته باشد.

تحولات سیاسی و ژئوپلیتیک برآیند تقابل دو جبهه است: جبهه استکبار، صهیونیسم و ارتجاع با محوریت آمریکا در مقابل جبهه مقاومت. جبهه مقاومت از پیروزی انقلاب اسلامی و شکل‌گیری نظام جمهوری اسلامی ایران آغاز شد، اما امروز دامنه جغرافیایی و اطلس جبهه مقاومت محدود به جمهوری اسلامی نیست بلکه در منطقه از حوزه شرق آسیا تا کشورهای واقع در شمال آفریقا و نیز حوزه خلیج فارس، یمن، عراق، سوریه، افغانستان، لبنان و فلسطین را دربرمی‌گیرد. این تحولات و برآیند تقابل این دو جبهه در کارنامه عملکرد ۴۰ ساله نشان می‌دهد که جبهۀ با محوریت آمریکا در حال نزول و فروپاشی است با اینکه همه قدرت‌های نظامی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی را داشته و همه ابزارها را به کار گرفته ‌است. در مقابل، جبهه مقاومت با اتکا و اعتماد به خدا و ایمان در راه مقاومت قدم برداشت و از مسیر انبیا و اولیای الهی الگوگیری کرد.

در یک بررسی همه‌جانبه در سطح منطقه، ناکامی‌های جبهه استکبار و صهیونسیتی و توفیقات محور مقاومت به خوبی خود را نشان می‌دهد. حوادث چهار دهه گذشته جمهوری اسلامی و ملت ایران گواه این مدعاست. با وجود به‌کارگیری همه نوع عملیات‌های تهدید از ترور و تحمیل جنگ نظامی گرفته تا حرکت‌های تجزیه‌طلبانه، تجاوز فرهنگی، فشارهای سیاسی و اقتصادی، نه تنها جمهوری اسلامی ایران متوقف نشد، بلکه مسیر پیشرفت را در همه عرصه‌ها طی کرد. امروز مقام معظم رهبری مکرر در فرمایشات خود تأکید دارند که باید اقتدار ملی را برای پشتیبانی از اهداف جمهوری اسلامی قوی کنیم. پایه‌های اقتدار ملی همان تقویت بنیان‌های علمی و فناوری، قدرت دفاعی کشور، مقاوم‌سازی اقتصاد و تقویت روحیه‌ حماسی و انقلابی در کشور است. به رغم همه فشارهایی که جبهه استکبار به مردم مؤمن ایران و نظام جمهوری اسلامی وارد کرد، هیچ کجا درجا نزدیم. مشکلات زیادی که امروز در کشور وجود دارد ناشی از اشکالات درونی ماست نه اینکه قدرت فشار دشمن زیاد باشد.

براساس برآوردهای واقعی کارشناس‌های اقتصادی کشور، تحریم‌های دشمن بین ۱۰ تا ۱۲ درصد بر مشکلات اقتصادی کشور می‌افزاید؛ بنابراین مشکلات ما به مسائل داخلی و مدیریت کشور برمی‌گردد.

برآیند ۴۲ سال مقاومت ملت ایران در برابر طرح دشمن این است که امروز مسیر جمهوری اسلامی هر روز بالنده‌تر و قوی‌تر می‌شود. این قدرت در بنیه علمی، دفاعی و اقتدار منطقه‌ای است. اینکه امروز قدرت‌های بزرگ دنیا و کشورهایی مانند روسیه و چین و کشورهای بزرگ اقتصادی دنیا آمادگی دارند برخلاف تحریم‌های آمریکا، با جمهوری اسلامی وارد همکاری‌های راهبردی شوند، بدان علت است که جمهوری اسلامی ایران نه در حوزه داخلی، بلکه در حوزه منطقه و بین‌المللی به عنوان یک مؤلفه اثرگذار است، در صحنه مقابله با تروریسم حضور دارد، در صحنه کمک به برقراری صلح و امنیت بین‌المللی حضور دارد، در مسئله اقتصاد بین‌الملل حضور دارد. همه این امتیازات و برتری حاصل مقاومت ملت ایران و تأکیداتی است که مقام معظم رهبری داشتند که راه بالندگی و رشد کشور در گرو مقاومت است. به عبارت دیگر، راهبرد مقاومت الگو شد و ملت ایران در همه ادوار این الگو را نشان داده است. به همین علت راه مقاومت جواب داده است.

همین مسیر را بعد از ایران، امروز عراق، افغانستان، یمن، فلسطین، لبنان و سوریه طی می‌کنند. از زمانی که مقاومت، مقاومت اسلامی شد، پیروزی‌های ملت فلسطین خود را نشان داد. انقلاب سنگ انقلابی ایدئولوژیک و اسلامی بود. چنان که می‌دانید، نزدیک به ۵۰ سال مقاومت‌های سیاسی چپ‌گرایانه و ملی‌گرایانه بود و در هر مقطعی فلسطینی‌ها سرزمین‌های خود را از دست دادند تا اینکه به مرحله سازش رسیدند و در توافق‌نامه‌های اسلو و مادرید همه چیز را از دست دادند. امروز هم می‌بینند رژیم اشغالگر قدس به توافقات و تعهدات خود عمل نکرده است. در مقابل آنجا که جریان مقاومت اسلامی آمد، توانست برتری یابد و امروز تهدیدی برای رژیم اشغالگر قدس شده است. در عراق نیز مقاومتی در برابر اشغالگر صورت گرفت. اشغالگر زمانی ۱۶۰ هزار نیروی نظامی داشت و حرکت‌های تروریستی را به جان ملت عراق انداخته بود؛ اما مقاومت توانست از این تنگناها عبور کند. در سوریه از  ۲۰۱۱ تا امروز، همه جبهه استکبار و ارتجاع به حمایت گروه تروریستی و تکفیری آمد و حدود ۱۸۰۰ گروه تروریستی در سوریه شکل گرفت. آنها به حمایت همه‌جانبه از جریان‌های تروریستی در برابر نظامی قانونمند و مشروع، پرداختند. ادعای حامیان جبهه‌ در سال ۲۰۱۱ هم این بود که نماز عید فطر را در مسجد امویه می‌خوانند. اما اکنون در سال ۲۰۲۰ دولت سوریه در برابر همه فشارهای نظامی، امنیتی، اقتصادی، سیاسی و تجاوزهای سرزمینی صورت‌گرفته علیه دولت و ملت سوریه ایستاده است. امروز آمریکایی‌ها خود اعتراف می‌کنند که این نظام سیاسی ماند. این پیروزی نتیجه مقاومت بود. نگاه به کارنامه مقاومت در برابر کارنامه سازش نشان می‌دهد که این مسیر که ملت ایران شروع کرد و ملت‌های منطقه دنبال ‌کردند، درست بوده است.

تجاوز رژیم اشغالگر قدس به لبنان در سال ۲۰۰۶، پس از ناکامی‌های آمریکا در عراق بود. در واقع این اقدام یک سناریو بود تا این بار به حلقه دیگری از جبهه مقاومت در لبنان حمله شود. اما مقاومت ۳۳ روزه در سال ۲۰۰۶ دکترین نظامی رژیم اشغالگر قدس را به هم زد. رژیم صهیونیستی تصور می‌کرد با زدن مقاومت در لبنان می‌تواند فلسطین را بزند، طرح نامشروع خود را کامل کند و سپس سراغ سوریه و ایران بیاید، اما عکس این مسئله اتفاق افتاد و از سال ۲۰۰۶ تا به امروز رژیم اشغالگر قدس تجاوزی علیه لبنان نکرده است. امروز اسرائیل به دلیل احساس تهدید از غزه و لبنان به دنبال این است که دیوارهای بلندی در مرزهای شمالی احداث کند. این مسئله نشان می‌دهد راهبرد دفاعی اسرائیل در برابر مقاومت لبنان و فلسطین به هم خورد.

در جنگ یمن، عربستان سعودی ادعا کرد که ظرف دو هفته می‌تواند این جنگ را به پایان برساند. عربستان تجاوزی نظامی را همراه با تحریم‌های اقتصادی به یمن آغاز کرد و جامعه جهانی هم نسبت به هر جنایتی که انجام شد، سکوت اختیار کرد. بهانه‌های‌ حکام سعودی برای تجاوز این بود که انصارالله تروریستی است و باید از بین برود؛ باید تهدید امنیتی یمن از منطقه برداشته شود، باید رئیس‌جمهور مستعفی مخلوع به صنعا برگردد و جلوی گسترش امپراتوری فارسی گرفته شود. البته هدف اصلی که پشت این بهانه‌ها قرار داشت، حاکم شدن سلطه آمریکا و ریاض بر صنعا بود. عربستان روزانه دست‌کم ۲۰۰ میلیون دلار هزینه جنگ در یمن می‌کند بدون اینکه به هیچ‌کدام از اهداف خود برسد. عربستان که با دست دادن به رژیم اشغالگر قدس، این خنجر را از پشت به جهان اسلام وارد کرد، قرار بود طی دو هفته این ملت را به زانو دربیاورد، اما امروز بزرگ‌ترین چالش عربستان موضوع امنیتی در داخل این کشور است. امروز انصارالله به عنوان بازیگر مشروع در صحنه منطقه‌ای و داخل ایفای نقش می‌کند و دولت نجات ملی شکل داده است. امروز دیگر رئیس‌جمهور فراری امکان بازگشت ندارد. با اینکه آمریکایی‌ها به دنبال انقطاع روابط میان یمن و ایران بودند، امروز چسبندگی روابط دو کشور در مواضع و حرکت رهبران دو کشور دیده می‌شود. جمهوری اسلامی مفتخر به حمایت از مردم محروم یمن است و در برابر تجاوزگری موضعی روشن و قوی از خود نشان داد.

برآیند مقاومت در منطقه باعث شد که آمریکایی‌ها به هیچ‌یک از اهداف خود در غرب آسیا نرسند. اگر عراق گام اول شکل‌دهی به خاورمیانه آمریکایی بود، امروز می‌توان گفت عراق گام اول خروج اشغالگر از منطقه است. همه تلاش‌های آمریکا برای حفظ نیروهای نظامی در عراق بی‌نتیجه خواهد ماند و آمریکا چه از طریق مصوبه پارلمان عراق یا از طریق قوه قهریه مقاومت، از عراق خارج خواهد شد. مفهوم مقاومت یک حربه نظامی بی‌منطق نیست؛ مقاومت به معنای ایستادگی در برابر تجاوزگر و در برابر خواسته‌های نامشروع متجاوز، در هر منطقه، کشور و سرزمینی، و حمایت از استقلال و منافع ملی و حاکمیت ملی و عزتمند کردن ملت است. چرا آمریکایی‌ها در عراق تأکید شدید می‌کنند که بسیج و حشد شعبی و نیروهای مردمی نباید در این کشور وجود داشته باشند؟ بهانه می‌آورند که این گروه‌ها میلیشا و نیروهای غیرقانونی هستند، در حالی که در این کشورها، قدرت دفاعی و قدرت دولت برآمده از قدرت مردمی است و قدرت دفاعی مردم‌پایه است. امروز حشد شعبی جزء لاینفک استراتژی دفاعی عراق است. زمانی که این نیروی قدرتمند مردمی در کنار دولت و نیروهای مسلح قرار می‌گیرد دیگر نه جریان اشغالگر می‌تواند بایستد و نه جریان تروریست تکفیری. دلیل اصرار آمریکا بر حذف حشد شعبی این است که می‌خواهد این قدرت مردمی و این قدرت دفاعی عراق را بگیرد. تا زمانی که این گروه‌ها وجود داشته باشند به اشغالگر مجال نمی‌دهند حضور نظامی و سلطه سیاسی پیدا کند. به همین دلیل آمریکا بر مسائل حشد شعبی تأکید می‌کند. بنابراین مقاومت طرح نامشروع آمریکا در منطقه را به هم ریخته است. جنگ گروه‌های تکفیری به عنوان جنگ نفاق‌گونه در منطقه بدان علت است که این قدرت‌های دفاعی یا قدرت‌های مقاومت را با هدف‌گیری در برابر رژیم اشغالگر قدس به انحراف بکشانند. اما این جنگ‌های تروریستی در منطقه که خرابی‌های زیادی به بار آورد، شکست خورد. امروز دولت‌های مقاومت، مانند دولت سوریه، پابرجا هستند. هرچند سوریه با مشکلات و سختی‌های بسیاری دست و پنجه نرم می‌کند، اما پابرجاست. در یمن نیز چنین است. امروز جبهه مقاومت در لبنان قابل مقایسه با قبل از ۲۰۰۶ نیست. امروز سید مقاومت در برابر هر نوع تعرض رژیم اشغالگر قدس علیه ملت لبنان، دفاع سریع و همه‌جانبه می‌کند. دشمن دفاع حزب‌الله را واقعی و امری حتمی و حقیقی می‌داند. رژیم اشغالگر قدس به رغم برگزاری سه دور انتخابات، هنوز دولتی کارآمد ندارد و از درون دچار مشکلات و چالش‌های اجتماعی، امنیتی و سیاسی شده است.

برآیند این تقابل در چارچوب راهبرد مقاومت این است که توفیقات بزرگی نصیب ملت‌هایی شد که از این الگوی امام خمینی استفاده کردند. فرمانده میدان الگوی مقاومت، سردار شهید و فرمانده بزرگ ما بود که در هر عرصه‌ای که وارد شد، پیروزی آورد. در برابر اشغالگر، در برابر تجاوزگری رژیم اشغالگر و در برابر جریان‌های تکفیری پیروز شد و عامل وحدت و انسجام بود. حفظ مسیر مقاومت کاری راحت و ساده نیست بلکه باید با توجه به تحولات روز، به آن دقت کنیم.