چکیده
مجاورت سوریه با فلسطین اشغالی و موضع آشتی‌ناپذیر نظام سوریه نسبت به رژیم صهیونیستی، ارزش راهبردی و ژئوپلیتیک این کشور را افزایش داده است؛ به‌نحوی که پرونده سوریه همواره یکی از اولویت‌های دستگاه سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا به‌عنوان بزرگ‌ترین حامی دولتی رژیم صهیونیستی بوده است. همسایه شمالی سوریه، ترکیه، نیز پرونده‌های مختلفی را در سوریه پیگیری می‌کند. با گذشت بیش از ۱۱ سال از آغاز بحران سوریه و با توجه به شکست داعش و تثبیت اوضاع به نفع نظام سوریه، راهبرد بسیاری از بازیگران در قبال سوریه دچار تعدیل، تغییر یا تحول شده است. شناسایی و ارزیابی راهبرد بازیگران می‌تواند به پیش‌بینی تحولات آینده کمک کند. این مقاله با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی و بهره‌گیری از ابزار کتابخانه‌ای به‌دنبال پاسخ به این پرسش است که چشم‌انداز امنیتی سوریه با فرض استمرار حضور نظامی آمریکا و ترکیه در سوریه چیست؟ یافته‌های این مقاله نشان می‌دهد آمریکا برای تحقق اهداف خود در سوریه، راهبرد «افزایش اقدامات دیپلماتیک بر پایه پیروزی‌های نظامی مستمر» را با به‌کارگیری نیروهای نیابتی کردپایه برگزیده است. از سوی دیگر، کردها که ابزار آمریکایی‌ها در سوریه هستند، برای ترکیه خطر امنیت ملی به‌حساب می‌آیند و بهانه اشغال نظامی شمال این کشور، نظام سوریه را با اختلال حکمرانی در شمال و شرق این کشور مواجه می‌کند.
واژگان کلیدی
افق امنیتی، حضور نظامی، سوریه، آمریکا، ترکیه
عنوان مقاله [English]
Iran-Oman size of relations
نویسنده [English]
Mohammadreza Abdollahpoor
چکیده [English]
Abstract
Oman is a country that, by understanding the current conditions of the world and the region, has always tried to promote its dignity in the region and in the world by relying on its soft power resources and by increasing the number of mediation cases in various regional affairs in the international system. Oman has been a good and supporter neighbor for the Islamic Republic of Iran. Although it is said that the Omani interest in Iran is related to Iran’s support before Islam in repression of Dhofar’s guerrillas. But historical evidence shows that the Omani interest in Iran and Iranian people is beyond historical events, and the advent of Dhofar is one of the reasons and factors behind the Omani interest in Iran. The relations of Iran and Oman has strong points that first must be recognized and then tried to be emphasized. To archive this we must define, pass and execute strategies in order to expand and deepen them. This should be done throw a long term strategic vision. While studying Iran and Oman case, this article by descriptive-analytical method, tries to provide a prospect on the Iran-Oman relations.
واژگان کلیدی[English]
Keywords
Iran, Oman, Relations, Mediation, Strategic Relation
عنوان مقاله [العربية]
إيران – سلطنة عمان؛ حجم العلاقات
چکیده [العربية]
الملخص
حافظت سلطنة عُمان على موقعها الإستراتيجي بين دول المنطقة والعالم وذلك اعتمادا على القوة الناعمة وسياستها الحيادية، ومن خلال فهم الظروف الإقليمية في ملفات المنطقة ولعبت دور الوساطة في الأزمات التي عصفت بدول المنطقة والعالم حيث تميزت سلطنة عمان بسمعة طيبة في النظام الدولي. تعتبر سلطنة عمان البلد الشقيق لجمهورية إيران الإسلامية باعتبارها دولة جارة دعمت إيران على مدى عقود. ورغم الادعاء السائد والقائل بأن علاقة العمانيين بإيران مرتبطة بدعم إيران قبل في قمع متمردي ظفار؛ فقد أثبتت الأدلة التاريخية أن إهتمام العُمانيين بإيران والإيرانيين يتجاوز الأحداث التاريخية وأن موضوع “حركة ظفار” هو أحد الأسباب والعوامل وراء الاهتمام العُماني بإيران. إن العلاقات بين إيران وعُمان مبنية على ركائز قوية يجب اولا تحديدها ومن ثم السعى لتطوير العلاقات الثنائية وتعزيزها من خلال رؤى استراتيجية وتحديد مقاربة مشتركة لتطبيق ذلك. ويسلط هذا البحث الضوء على موضوع علاقة إيران وسلطنة عمان ويسعى الى عرض خطة مستقبلية لتطوير العلاقات الثنائية بين البلدين.
الكلمات المفتاحية
جمهورية إيران الإسلامية، سلطنة عمان، العلاقات، الوساطة، العلاقات الإستراتيجية
- منابع فارسی
- سرهنگ پرویز ضیغمی (۱۳۹۶) مصاحبه، دانشجوی دوره دافوس ارتش جمهوری اسلامی ایران در عمان
– سرهنگ مسعود دهقان (۱۳۹۶) مصاحبه، دانشجوی دوره دافوس ارتش جمهوری اسلامی ایران در عمان،
- سرهنگ سعید افشاری(۱۳۹۶) مصاحبه، دانشجوی دوره دافوس ارتش جمهوری اسلامی ایران در عمان
- دکتر علی اکبر ضیایی(۱۳۹۶)مصاحبه، کارشناس عالی فرق اسلامی و فعال فرهنگی مرتبط با عمان
- واعظی، محمود(۱۳۸۴)، مبانی نظری میانجی‌گری در مناقشات بین‌المللی، تهران، مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام. .
- نیکخواه، مسلم(۱۳۹۵) ظرفیت شناسی عمان در محور مقاومت، پژوهش راهبردی اندیشه سازان نور
- مقتدر، هوشنگ(۱۳۸۴) حقوق بین‌الملل عمومی، چاپ دهم، تهران: انتشارات وزارت خارجه،
- محمود واعظی(۱۳۸۶) میانجی‌گری در نظریه و عمل، تهران: مرکز تحقیقات استراتژیک
- رنج‌کش، محمد جواد و دیگران (۱۳۹۲) «برندسازی در دیپلماسی نیچه‌ای قطر»، فصلنامه مطالعات سیاسی، ش ۱۹، بهار ۱۳۹۲
- درویش‌وند، حسن (۱۳۹۵)، بررسی اختلافات عمان و عربستان، تهران، مؤسسه مطالعات اندیشه‌سازان نور، صورت‌جلسه ش ۳
- مشکور، محمد جواد (۱۳۷۵)، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم
- یگانه، عباس (۱۳۹۱)، عمان (کتاب سبز)، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی
- علی یحیی، معمر (۱۳۷۰)، «اباضیه یکی از مذاهب میانه رو اسلامی»، ترجمه حمیدرضا شیخی، ش ۳۳
- جابری انصاری، رحیم (۱۳۹۵)، بررسی ظرفیت و نقش عمان در تحولات یمن، عراق و سوریه، تهران: مؤسسه مطالعات اندیشه‌سازان نور
- مهدوی‌جو، محمود (۱۳۹۴)، «اختلافات مذهبی عمان و عربستان»، مقاله پشتیبان، مؤسسه مطالعات اندیشه‌سازان نور، ش۴، بهار
- مشهدی، مرتضی (۱۳۹۴)، عملکرد عمان در بحران‌های امنیتی، مقاله پشتیبان، موسسه مطالعات اندیشه‌سازان نور، شماره ۳
خلیلی احمد بن حمد(۱۴۱۲ ق) وسقط القناع، عمان: مکتبة الضامری
منابع انگلیسی
Albrto L(2012) Niche Diplomacy: A Key for Smaller States to Become Visible? The Example of Norway and Peacemaking Diplomacy, 2012, Retrieve from:
http://publicandculturaldiplomacy1.wordpress.com/2012/03/22/nichediplomacy-a-key-for-smaller-states-to-become-visible.
Peterson, J.E(2006) “Qatar and the World: Branding for a Micro-State”, Middle East Journal, Vol. 60, No. 4, Autumn 2006
Louis Kenkin, and 0thers(1987) International law, Case and Materials, Second Edition, West Publication co. Minnesota, 1987
Davis, H. E and Dugan, M.A(1982) Training the Mediator, Peace and Change, 1982
