معمای رقابت ایران و عربستان؛
راههای پیشرو
تألیف: محمدجواد سلطانی، اردشیر کاظمی)
ویرایش علمی: میرزا کرامتی
مؤسسه مطالعات اندیشهسازان نور
۲۷۲ ص
نوبت چاپ: اول ـ زمستان ۱۳۹۹
موضوع: ایران – روابط خارجی – عربستان سعودی
سخن ناشر
ایران و عربستان دو کشور هموزن منطقهای نیستند و صحبت از رقابت بین ایران و عربستان درست نیست. عربستان جدای از تمایزات مذهبی که با ایران احساس میکند و جدا از تمایلات برتریطلبانهای که در حوزه عربی دارد، از نظر سیاسی در جبهه غرب قرار دارد و تصور اینکه در حوزه سیاسی رویکرد مستقلی دارد تا بتوان آن را رقیب ایران تلقی کرد، دشوار است. عربستان امتداد منطقهای غرب و در زمانه کنونی امتداد منطقهای آمریکاست و لذا مخالفت سیاسی آن با ایران و انقلاب اسلامی را باید در چارچوب مقابله غرب با ایران ارزیابی کرد.
تمایز سیاستهای منطقهای ایران و عربستان در دوره ظهور افراطگرایی تکفیری در عراق و سوریه خود را نشان داد. ایران با حمایت از مردم و دولت مستقر در این کشورها و آگاهی از وابسته بودن جریانهای تکفیری، به مقابله با آنها پرداخت و در مقابل عربستان به حمایت از این گروهها روی آورد. این ستیز اکنون هم علیرغم آنکه با مجاهدت شهدای مدافع حرم خطر افراطگرایی فروکش کرده، ادامه یافته است.
نویسنده محترم این کتاب، محقق ارجمند جناب آقای دکتر محمدجواد سلطانی با رویکردی تاریخی ـ تحلیلی مناسبات ایران و عربستان را تحلیل و علتهای مختلف دشمنیهای عربستان با ایران را مورد بررسی قرار داده است. براساس این بررسی علت عمده دشمنی سعودیها با جمهوری اسلامی، سیاسی است و ناشی از رویکرد مقاومتی ایران و وابستگی عربستان به غرب میباشد. علاوه بر این در این کتاب، راههای پیشروی دو کشور در قالب سناریوهایی مورد بررسی قرار گرفته است.
موسسه مطالعات اندیشهسازان نور، با هدف بسط ادبیات پژوهشی در حوزه مطالعات عربستان اقدام به چاپ این اثر کرده است. این اثر میتواند به عنوان یک منبع مطالعاتی مناسبِ رشته مطالعات منطقهای و به خصوص در بررسی مناسبات ایران و عربستان مورد بهرهبرداری قرار گیرد. از این رو این مؤسسه از نقد این اثر استقبال کرده و از نظرات تکمیلی اساتید گرامی، دانشجویان محترم و پژوهشگران استقبال میکند و از همه دانشجویان و اساتید علاقهمند در این حوزه دعوت مینماید ضمن مطالعهی این اثر، نقدهای خود به این کتاب را به دفتر انتشارات مؤسسه مطالعات راهبردی اندیشهسازان نور ارسال نمایید.
در خاتمه لازم میداند از سرکار خانم اعظم امیروثوقی سرچشمه، جناب آقای دکتر محمد کمالی گوکی و سرکار خانم مرضیه روشنروان که در آمادهسازی این اثر همکاری صمیمانهای داشتهاند، سپاسگزاری مینماید.